စိတ္ ငွက္
စိတ္တံခါးကို ဖ်က္ကနဲဖြင့္..
တလြင့္လြင့္ ၀ဲပ်ံေသာ အေတြးစမ်ား
တခါတခါလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို မုန္းတယ္
အားမလိုအားမရၿဖစ္ၿခင္းတခ်ိဳ႕
စိီးေမ်ာလိုက္ပါၿခင္းတခ်ိဳ႕
ငါဟာ ေသေနေသာ ငွက္တစ္ေကာင္ပါ
အေ၀းဆံုးကို လြင့္ပ်ံဆဲ
အေတြးအဆံုးမွာ မရင့္သန္ခဲ့
အို..တသည္းသည္း .. တ၀ဲ၀ဲ
ဘ၀ဟာလည္း ခဲသထက္..ေအး..ခဲ ...ဆဲ
ေရခဲၿမစ္တို႔ရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ဆီ . . . .
ႏွုတ္ခမ္းတစ္လႊာ ဖြင့္ဟတုိင္း
ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းေတြသာ ဒီဂရီၿမင့္လာခဲ့
ဘာကိုမွမဦးတည္ပါဘူး
ဒီၿပိဳင္ပြဲမွာငါက ေဘးလူသက္သက္ရယ္ပါ
ဒီယုန္မေလးကိုၿမင္လို႔ ဒီခ်ံဳကိုထြင္ခဲ့ၿခင္းလည္းမဟုတ္
စစ္မေရာက္ခင္ .... ငါ့ၿမွားတံေတြ အကုန္က်ိဳးပ်က္ခဲ့ရၿခင္း
တခါတခါ ဟီးရိုးၿဖစ္လိုက္
တခါတခါ ဗီလိန္ၿဖစ္လိုက္
ရင္ထဲက ႏွင္းစက္မ်ား...အရည္ေပ်ာ္ခဲ့ၾကရ
ဘယ္သူမွ မမွားခဲ့ၾကပါဘူး
ဒါကလည္း လက္တမ္းစပ္တဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရယ္ပါ
နင္နားလည္ေနဖို႔ပဲ တကယ္လိုအပ္ခဲ့
တစ္ရက္ရက္ေတာ့...ငါတို႔သြားၾကမယ္
ဟိုးအေ၀းက လြင္ၿပင္ေတြဆီ . .
ဟို း အ ေ ၀ း က တိ မ္ ဆို င္ ေ တြ ဆီ . .
ဟို း အ ေ ၀ း က ပ င္ လ ယ္ ၿပ င္ ဆီ . . .
လြ မ္ း ေ န ခြ င့္
ေအာက္တိုဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔
1 comments:
လြမ္းေနခြင့္ ရဲ ့ကဗ်ာေလးခံစားအားေပးသြားတယ္။
Post a Comment