မိုးမရြာေသာ အရပ္

မိုးမရြာေသာ အရပ္

ဘယ္တူတာမွာ အဆံုးသတ္ရမလဲ

ငါက...ေတာမေရာက္ေတာင္မေရာက္ေကာင္ပါကြယ္

အစြမ္းကုန္ပစ္တင္မလို႔

ေလးညွိဳ႕ကို တင္ၿပီးခါမွ

ႏွင္းထုပါးပါးက...လႊမ္းၿခံဳကာဆီးတယ္

ယံုၾကည္ရာကို...ပ်ိဳးလုိက္စမ္းပါခ်စ္သူ

တို႔ဘ၀ေတြ တို႔ဖန္တီးႏိုင္ရဲ႕

ဟိုးအေ၀းမွာ ပြဲေတာ္သံေတြ

ေၿခခ်စရာ ေၿမမရွိမွေတာ့

ကိုယ့္အေတာင္ကိုယ္ခ်ိဳး...ငါခပ္ဆိုးဆိုးပဲေနလိုက္တယ္

ဂစ္တာတစ္လက္ရဲ႕အတြင္းသ႑ာန္မွာ

ႏွင္းဆီရနံ႕ေတြ...

အံု႔အံု႕ပ်ပ်ေလး...သင္းရီေနပါတယ္

ဒီတစ္ညရဲ႕အေမွာင္ထုကလည္း

မဟူရာေသြးတို႔..ကင္းဗတ္စေပၚ ေလာင္းသြန္ထားသလိုမ်ိဳး

ပိန္းပိတ္နက္ရွိုင္းလြန္းလွတယ္

ငါ့...သတၱိ္ခဲမေလးေရ

အေနာက္ေတာင္ေထာင့္မွာ ၿပန္႔က်ဲ

အစြဲအလမ္းၾကီးသူတို႔သာ ၿမင္ႏုိင္တယ္ကြဲ႕...

မ်က္ရည္စအခ်ိဳ႕...၀န္းခိုအိတြဲ

ဒီတစ္ပြဲလည္း ...သေရ လို႔ေတာ့နင္မေၿပာလိုက္နဲ႔ကြယ္

ဒီလို ... ခပ္တည္တည္ပဲ

ကံၾကမၼာနဲ႔ ဘ၀ကို ငါ လက္တစ္ဖက္စီ ဆုပ္ကိုင္ထားတယ္

နင္ဘာေရြးမလဲ..အခ်စ္ရယ္

ရယ္စရာေတာ့ေကာင္းေနမလားပဲ

အဲဒီအရပ္မွာ ဘယ္ေတာ့မွ မိုးမရြာဘူးတဲ့

လြမ္းေန

ေအာက္တိုဘာ ၇ ရက္ေန႔