Pages

Showing posts with label ကဗ်ာ. Show all posts
Showing posts with label ကဗ်ာ. Show all posts

Friday, December 2, 2011

ကၽြန္ေတာ္တို႔အၿမဲခ်စ္တဲ့ ` အေမ ´

ကၽြန္ေတာ္တို႔အၿမဲခ်စ္တဲ့ ` အေမ ´


ေနဆယ္စင္းထက္ လင္းခဲ့တယ္

ေခတ္သစ္ ေရစီးေၾကာင္းမွာ

`သူမ´ ဟာ ဇာမဏီ ငွက္

တရွိန္ထိုး . . . တရွိန္ထိုး . . . . .

ဟိုး အစြန္းဆံုးထိ ပ်ံသန္း

ဘယ္ေတာ့မွ မရပ္တန္႔မဲ့

စိတ္ဓါတ္စြမ္းအင္ေတြ သယ္ပိုးလို႔ . . .


တည္ၾကည္ခံ့ညားၿခင္းနဲ႔

ေလးၿမတ္မြန္ရည္ၿခင္းကို

သူမ ကိုယ္ေပၚ လႊမ္းၿခံဳရစ္သိုင္းလို႔

ေလၿပည္ကေလးေတြ တိုက္ခတ္

သူမ ရဲ႕ရင့္က်က္ၿခင္းေတြ

ေပၚလြင္သြားေစယံုကေလး . . .


ၿငိမ္းခ်မ္းၿခင္းကို ရင္ထဲ ေပြ႔ဖက္လို႔

`ကမၻာေပၚမွာ စစ္ပြဲေတြ မရွိေစခ်င္ဘူး ´ တဲ့

ပန္းကေလးေတြပ်ိဳး

စမ္းကေလးေတြခ်ိဳး

` အေမ့ ´ေအးခ်မ္းမႈဟာ

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရင္ထဲ အထိ ကူးစက္ခဲ့ရ . . .


ဘယ္ေတာ့မွ မရပ္တန္႔ဘူး

အေရွ႕မွာ ေခ်ာက္ကမ္းပါးေတြလား

အေရွ႕မွာ ေလမုန္တုိင္းေတြလား

အေရွ႕မွာ ဓါးေတြ ၿဖန္႔ခင္းတဲ့ မရဏေတာင္ၾကားေတြလား

အေရွ႕မွာ ေသနတ္သံေတြလား

ဟင့္အင္း . . ဘယ္ေတာ့မွ မရပ္တန္႔ဘူး

သံမဏိစိတ္ဓါတ္ကို ကိုင္စြဲလို႔

တိုင္းၿပည္ကို သူမတူေအာင္ ခ်စ္ခဲ့

ေခတ္ေတြဘယ္ေလာက္ေၿပာင္းေၿပာင္း

ကၽြန္ေတာ္တို႔အၿမဲခ်စ္တဲ့ ` အေမ ´


မြန္းၾကပ္တဲ့အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ

` သူမ ´ ဟာ စာအုပ္ေတြ ကို အေဖာ္ၿပဳခဲ့ရ

` သူမ ´ ဟာ ေမွာင္မိုက္ၿခင္းေတြကို အေဖာ္ၿပဳခဲ့ရ

` သူမ ´ ဟာ ေအးစက္ ကိုက္ခဲၿခင္းေတြကို အေဖာ္ၿပဳခဲ့ရ

ကၽြန္ေတာ္တို႔ မ်က္ရည္၀ဲတယ္ ` အေမ ´

ဘ၀ဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းဆိုတာထက္

လူ႔အခြင့္အေရး အတြက္ အရာအားလံုးစေတးခဲ့

` အေမ ´ ဟာ အၿမဲ မွန္ေနခဲ့ တယ္


လမင္း အသြင္လည္း ေအးၿမေစခဲ့

ၾကယ္တစ္စင္းအသြင္လည္း လင္းလက္ေနခဲ့

` သူမ ´ ဂုဏ္သတင္းဟာ စၾက၀ဌာထိ ပ်ံ႕ႏွံေနခဲ့

တိုင္းၿပည္နဲ႔လူမ်ိဳးအတြက္

အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ဒုကၡေတြလည္း ခါးဆီးခံခဲ့

`အေမ့ ´ ကို ကၽြန္ေတာ္ တို႔ အရမ္းခ်စ္တယ္ အေမ . . .


လြမ္းေန

ဒီဇင္ဘာ ၂ ရက္ေန႔


(ဓါတ္ပံုအား http://www.thefamouspeople.com/profiles/images/aung-san-suu-kyi.jpg မွယူပါသည္ )

Friday, November 25, 2011

ေခၚသံ

ေခၚသံ



ဒီေနရာကေနပဲ ရပ္ေစာင့္ရမလား

ေခၚသံေတြ ... ေခၚသံေတြ

တိုးတိုးေလးမွ တဆင့္ . .

တၿဖည္းၿဖည္း က်ယ္ေလာင္စူးရွ

ရင္တစ္ခုလံုး ဓါးပါးပါးနဲ႔ လွီးၿဖတ္သြားခဲ့သလို



ဟင့္အင္း ကၽြန္ေတာ္မလိုက္ခ်င္ေသးဘူး

ေက်းဇူးၿပဳ၍ ပိတ္ဆို႔ထားလိုက္ၾကစမ္းပါ

အဲဒီေခၚသံေတြက ဟိုးေ၀းေ၀းကလာေနသလိုမ်ိဳး

ေခါင္းေလာင္းသံ သဲ့သဲ့လည္းၾကားေနရတယ္

ေဟာ ...ႏွင္းေတြ ႏွင္းေတြ တဖြဲဖြဲ ...တသည္းသည္း

အာရံုထဲမွာ ေမွာင္မိုက္လြန္းေနတယ္



ဘုရားေရ . . . အာရံု တက္ခ်ိန္မလာေသးဘူး

ေခၚသံဟာ အနားကို တၿဖည္းၿဖည္း တိုးကပ္လာခဲ့

ငွက္ေတြ ငွက္ေတြ အေ၀းမွာ ပ်ံသန္းေနၾကဆဲ

ကၽြန္ေတာ္လည္း ပ်ံသန္းခ်င္လိုက္တာ ေမေမ

စိတ္ေတြကို ဖြင့္ အေတြးေတြကို လႊင့္လို႔

ကၽြန္ေတာ္ နင့္ကနဲ . . . .



တကယ္ပဲ . . .

ေကာင္းတာလုပ္ရင္ေကာင္းတာၿဖစ္ရဲ႕လား

ၾကိဳးစားရင္ ပန္းတိုင္ေရာက္မယ္တဲ့လား

ေလာကပါလ တရားေတြလည္း

ကၽြန္ေတာ္ မယံုၾကည္ခ်င္ေတာ့ဘူးေမေမ

မိုးခါးေရ . . မိုးခါးေရေတြ . .

ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ေပၚစိုစြတ္လို႔ . . . .



သြားၾကစမ္းပါ . . .

နားႏွစ္ဖက္ကို အစြမ္းကုန္ပိတ္ဆို႔လို႔

ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ခ်ေရးလိုက္တယ္

ေမေမေရ ကၽြန္ေတာ္ ပညာတတ္ၾကီးမၿဖစ္ခ်င္္ေတာ့ဘူး

ေခၚသံေတြ ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ေရာက္မလာေသးခင္

ဓမၼတရားမွာ ၿငိမ္သက္၀ပ္ဆင္းလို႔

လူမသိသူမသိ ကဗ်ာဆရာေလးၿဖစ္ခ်င္ေသးတယ္



လြမ္းေန

ႏို၀င္ဘာ ၂၄

Tuesday, November 1, 2011

နင္ . . . . ငါ့ကိုထားခဲ့တယ္

နင္ . . . . ငါ့ကိုထားခဲ့တယ္


ေခါင္းစဥ္ၾကည့္ယံုနဲ႔

ငါဘယ္ေလာက္ခါးသက္ေနခဲ့သလဲ

.................

ဟုတ္တယ္.. နင္ငါ့ကိုထားခဲ့တယ္

ဓါးေတြၿဖန္႔ခင္းထားတဲ့ ကႏၱာရ အလယ္

ဆူးေတြ ကာရံထားတဲ့ လြင္ၿပင္အလယ္

ႏွင္းေတြသိပ္သည္းေနတဲ့ ေဆာင္းဥတုအလယ္

မိုးေတြ စိုစြတ္ေနတဲ့ အံု႔မႈိုင္းမႈိုင္း ေသြးပ်က္ဖြယ္ေန႔ အလယ္

ဟုတ္တယ္.. နင္ငါ့ကိုထားခဲ့တယ္


ငါက ... အရူးတပိုင္းပါပဲ

ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ခဲ့ရေသာ အာဟာရမ်ားေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ရ

အခ်ိန္နာရီမ်ား အဓိပၸါယ္မဲ့ခဲ့ရ

ဘယ္လိုဆို႔နင့္မႈမ်ိဳးေတြကမ်ား

ငါ့ရဲ႕ သတိတရရွိၿခင္းေတြကို ေၿပေပ်ာက္ေစႏိုင္ခဲ့မလဲ

နင္ကေတာ့...ငါ့ကိုထားခဲ့တယ္

ငါ မေမ့ႏုိင္ေသးဘူး ခ်စ္သူရယ္

ထိုသို႔ေသာအမွတ္တရေပါင္းမ်ားစြာၿဖင့္

အထီးက်န္အိပ္မက္တို႔ ဆြံအေစခဲ့

အခ်စ္ဆိုတဲ့ ဘာသာရပ္မွာ . . . ငါကလည္း

ကြက္လပ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၿဖည့္ဆည္းဖို႔မစြမ္းႏုိင္ခဲ့သူ

ငါ .. ေနေပ်ာ္ပါတယ္ခ်စ္သူ

နင္ထားခဲ့ေသာ အထီးက်န္ အစိတ္အပိုင္း အခိုက္အတန္႔တို႔

လႈိုင္းထန္ေသာ မိုးသည္းမုန္တိုင္းတို႔လည္းရိုက္ခတ္ခဲ့

အိုး...........ေ၀းလြင့္

ငါ . . .

ဆြံ႕ အ ေ န ခဲ့ ရ


နင္ ေပ်ာ္ႏိုင္ပါ့မလားခ်စ္သူ

ငါ့ကိုထားၿပီးသြားရမယ့္ခရီးမွာ

ပန္းတို႔ အတိၿပီးပါေစသား

စမ္းတို႔အတိ စီးပါေစသား

အလြမ္းတို႔ အတိ ေ၀းပါေစသား

. . . . . . . . . . . . . . . . .. . .

ေလညွင္းတို႔လည္း တိုက္ခတ္

နင့္ဆံႏြယ္ခတ္ကေလးေတြ ၀ဲဖြာလႊြင့္ပ်ံ႕ေနဆဲ

ငါက ေငးၾကည့္ေနယံုသာ တတ္ႏုိင္ခဲ့သူ


ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ စဲႏိုင္ေတာ့မလဲ

ဒီမိုးသည္းကလည္း အၿမဲ တဖြဲဖြဲ

အိပ္မက္ေတြထဲထိေအာင္ ရႊဲစိုခဲ့

ငါ . . . အလြမ္းကဗ်ာေတြမေရးေတာ့ဘူး

နင့္နာမည္ေတြပဲ စာသီကံုး

ၿပံဳးၿပံဳးေလးေနၾကည့္မလားရယ္လို႔

( ဒါေပမယ့္ )

နင့္..ငါ့ကိုထားခဲ့တယ္

ထိုသို႔ေသာ အိပ္မက္ေပါင္းမ်ားစြာထဲအလယ္

ထိုသို႔ေသာ ရူးသြပ္ တမက္မက္ နမ္း ရွိုက္ခဲ့ရေသာ ပံုရိပ္ေပါင္းမ်ားစြာအလယ္

ေအးစက္ကိုက္ခဲေနခဲ့ရေသာ . . . ၀င္ရိုးစြန္းတစ္ဖက္ၿခမ္း၀ယ္

နင္... ငါ့ကို ထားခဲ့တယ္ ခ်စ္သူရယ္

(တစ္ေန႔ေန႔မွာေတာ့ လူသားေတြအားလံုးဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲခ်စ္ပါတယ္ေၿပာေၿပာ ခင္ပါတယ္ေၿပာေၿပာ ေသၿခင္း သို႔မဟုတ္ ရွင္ၿခင္း တစ္နည္းနည္းတဲ့ တစ္ေယာက္ကေန တစ္ေယာက္ကို ထားခဲ့ရမွာပါပဲ ။ အဲဒီအခါ ကမၻာေၿမေပၚက ထိုသို႔ေသာ တစံုတရာသည္ ထိုသို႔ေသာတစ္ေန႔အတြက္ . . . )

လြ မ္ း ေ န ခြ င့္

၁ / ၁၁ / ၂၀၁၁

Thursday, October 27, 2011

အေတာင္ခတ္သံ

အိပ္မက္ ညႈီစုိ႔စုိ႔ေတြခ်ည္း
ခဏခဏေမာ့ေသာက္ေနရေတာ့ မုန္းသြားၿပီ
အေမွာင္က်ဳတ္က်ဳတ္ က်ေနတဲ့ဘ၀ေတြအေၾကာင္းေတြးေတာ့
ရင္ဘတ္က ခါးသြားျပန္တယ္...
အတိတ္ဆုိတာ ခ်ဳိခ်ဳိ ခါးခါးပါေလ
ေမ့ထားစရာမလုိ...
အနာဂတ္ကုိ ပုံေဖာ္ဖုိ႔ အိပ္မက္တခ်ဳိ႕ လတ္ဆတ္ပါရေစ
ဘ၀လွလွေတြကုိ မိတၱဴကူးရန္မလုိ...
အခမ္းနားဆုံးေမွ်ာ္လင့္ျခင္းတစ္ခင္းစာေလာက္ စုိက္ပ်ဳိးပါရေစ
ဟုိး....ခပ္ေ၀းေ၀းကုိ ေမွ်ာ္ၾကည့္
ဒီၿမိဳ႕ပ်က္အိပ္မက္ေတြထဲကေန ရုန္းထြက္ဖုိ႔
အားထုတ္ပ်ံသန္း...မေၾကာက္စတမ္းပါကဲြ႕
လာခဲ့ပါ....ခါးသက္ရီေ၀ဒုကၡေရ
သင့္ကုိ နီရဲရဲႏွလုံးသားနဲ႔ႀကဳိေနပါရေစေတာ့.......၊၊

                                                             ေမာင္ေရခ်မ္း

Friday, October 21, 2011

မိသားစု

အိပ္မက္ေတြကုိ ေ၀ငွလုိ႔
လေရာင္ကုိ အတူေသာက္သုံးလုိ႔
ေနပူကုိ အတူတူမွ်ခံလုိ႔
ေလာကေကာင္းကင္ထဲ ….မခဲြစတမ္းပါ
ႀကဳိးၾကာငွက္ေတြလုိ အုပ္စုဖဲြ႕ပ်ံသန္းေနၾကတယ္ ၊၊
အေဖဆုိတာ ဓူ၀ံၾကယ္လုိလမ္းျပလုိ႔
အေမဆုိတာ ေသာက္ရွဴးၾကယ္လုိရႊန္းပလုိ႔
သားသမီးဆုိတာ ၾကယ္မႈန္ၾကယ္မႊားေလးေတြလုိပါပဲ
(တလက္လက္လင္းေတာက္လုိ႔ )
ေလာကေလဆန္ထဲမွာ……….
တစ္ေယာက္ႏွလုံးသားကုိ တစ္ေယာက္ေပြ႕ေထြးထားၾက …၊၊

မိသားစုဆုိတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ဟာ…
ႏွလုံးသားကုိ အန္ထုတ္ၿပီး ေရးျဖစ္သြားတယ္ ၊၊

                                   ေမာင္ေရခ်မ္း

Tuesday, October 18, 2011

ထို တစံုတရာႏွင့္အတူ အၾကိမ္ၾကိမ္ေသဆံုးေနခဲ့ၿပီးေသာ

ထို တစံုတရာႏွင့္အတူ အၾကိမ္ၾကိမ္ေသဆံုးေနခဲ့ၿပီးေသာ


နံနက္ခင္းတစ္ခုရဲ႕ ေရႊေနၿခည္ဟာ

၀င္း၀ါစိုေဖ်ာ့လို႔ ... ဦးေမာ့လက္ၿဖာေနတယ္

အဘယ္သို႔ေသာ သံေယာဇဥ္ၾကိဳးၿဖင့္

သစ္လြင္ေတာက္ပေနရပါသလဲ ဖဲၾကိဳး၀ါ

နင္ၿမင္ေနရတဲ့ ... လြင္ၿပင္မွာ

ကႏၧာရတို႔ အတိၿပီးေသာ .. အထီးက်န္မႈမ်ားသာရွိတယ္


ေသာၾကာညေနရဲ႕ ၆ နာရီဟာလည္း

တေစၧရထားတို႔ခိုလႈံမယ့္

ရင္ခြင္ဘူတာရံုပ်က္တစ္ခုလို...

ေၿခာက္ၿခားဖြယ္အတိၿပီးေသာ အာရံုကိုဖန္ဆင္းလွ်က္

..........................................

အို... အဘယ္နတ္ဘုရားထံ

ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းငံု႔ေတာင္းခံရမလဲ

ပိုင္ဆိုင္မရႏုိင္ေတာ့ေသာ (ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရွိေတာ့ေသာ)

ထိုသို႔ေသာ တစံုတရာမ်ားအား

မေတြ႔ဆံုႏိုင္ခင္ကပင္..ေပ်ာက္ရွေနခဲ့ရ


မိုးတစိမ့္စိမ့္ရြာေသာ ေဆာင္းဦးေပါက္သည္လည္းေကာင္း

သူမဖန္ဆင္းေသာ ကၾကိဳးကကြက္သည္လည္းေကာင္း

အႏုပညာဆန္ေသာ ကဗ်ာတို႔သည္ လည္းေကာင္း

ကၽြန္ေတာ္ရင္မဆိုင္ရဲေသာ သူမ မ်က္၀န္းတို႔သည္လည္းေကာင္း

ေလယူရာယိမ္းတတ္ေသာ ပစၥဳပၸန္တရားတို႔သည္လည္းေကာင္း

အခ်ိန္လြန္မွ... နက္သထက္နက္ခဲ့ရ


ေနာင္တဆိုတာ ငါ့ရာဇ၀င္မွာမရွိဘူးခ်စ္သူ

တစ္ခ်ိန္ေတာ့နင္သိလာမွာပါ

အရာရာကို စနစ္တက် လုပ္ေဆာင္ရၿခင္းကိုလည္း

ငါက ..မုန္းတယ္

...........................

ခ်စ္ေသာ...ဖဲၾကိဳး၀ါေရ

သူမဆံေကသာထက္..၀င္း၀ါရံုေလးခ်ည္ေႏွာင္ေပးပါ

လြင့္လူး၀ဲခါေနတဲ့ ဆံႏြယ္ခတ္ကေလးေတြၾကား

ကၽြန္ေတာ့္ အရွိတရားမ်ား

သိမ္း၀ွက္...ၿမွဳပ္ႏွံထားခ်င္ရဲ႕


အခ်ိန္ေတြၾကာလာတာနဲ႔အမွ်

တစတစ ပိုသိလာခဲ့တဲ့ အခ်စ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းဟာ

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႔ ေဖာ္ၿပဖို႔ရာေတာ့ မစြမ္းသာခဲ့ဘူး

လႈိုင္းတို႔သယ္ေဆာင္ရာေနာက္လိုက္ပါမယ့္ ေလွငယ္လို

ကိုယ့္မာနကိုယ္ခ်ိဳး ရိုးရိုးပဲေလွာ္ခတ္ခ်င္ခဲ့သူပါ

ေက်းဇူးၿပဳ၍ .. ငါ့ကို မသနားပါနဲ႔

နင္ေပးခဲ့တဲ့ တစံုတရာနဲ႔တင္

ငါက... အၾကိမ္ၾကိမ္ေသခဲ့ၿပီးသားေကာင္ပါကြယ္


လြမ္းေနခြင္

ေအာက္တိုဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔

Sunday, October 16, 2011

ထာ၀ရျဖစ္ေသာ

                           တိမ္လႊာပြင့္ထပ္   အိပ္မက္ေရြ႕လ်ား

                            ခံစားျမင့္သစ္       အခ်စ္ျဖစ္လာ
                            ေ၀ဆာေမြးဖြား     ေန႔မ်ားညမ်ား
                            သူ႕ထံပါးသုိ႔      ၊၊

                           ၀တ္ရည္ေမႊးျမ    ထိရွရင္တြင္း
                           ခ်ဥ္းနင္း၀င္ေရာက္   ၿဖဳိးေမာက္လွ်ံျပည့္
                           ျမဴမႈန္ေငြ႕လုိ      ေ၀့ေ၀့သိုင္းရစ္
                           ခံစားျဖစ္လာ     သူ႕ကုိသာတည့္  ၊၊

                           ႏွလုံးလိပ္ျပာ   လူးလာ၀ုိက္၀ဲ
                           အိပ္မက္ထဲမွာ  သူ႕ကုိရွာမိ
                           ေလာင္ဆာမြတ္သိပ္   သူ႕အရိပ္ကုိ
                           သိမ္းထားလုိမိ     ခ်စ္၏ခ်စ္၏
                           ငါ ခ်စ္ မိ   ၊၊

                                                                                   ေမာင္ေရခ်မ္း

Friday, October 14, 2011

စိတ္ ငွက္

စိတ္ ငွက္


စိတ္တံခါးကို ဖ်က္ကနဲဖြင့္..

တလြင့္လြင့္ ၀ဲပ်ံေသာ အေတြးစမ်ား

တခါတခါလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို မုန္းတယ္

အားမလိုအားမရၿဖစ္ၿခင္းတခ်ိဳ႕

စိီးေမ်ာလိုက္ပါၿခင္းတခ်ိဳ႕

ငါဟာ ေသေနေသာ ငွက္တစ္ေကာင္ပါ


အေ၀းဆံုးကို လြင့္ပ်ံဆဲ

အေတြးအဆံုးမွာ မရင့္သန္ခဲ့

အို..တသည္းသည္း .. တ၀ဲ၀ဲ

ဘ၀ဟာလည္း ခဲသထက္..ေအး..ခဲ ...ဆဲ

ေရခဲၿမစ္တို႔ရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ဆီ . . . .

ႏွုတ္ခမ္းတစ္လႊာ ဖြင့္ဟတုိင္း

ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းေတြသာ ဒီဂရီၿမင့္လာခဲ့


ဘာကိုမွမဦးတည္ပါဘူး

ဒီၿပိဳင္ပြဲမွာငါက ေဘးလူသက္သက္ရယ္ပါ

ဒီယုန္မေလးကိုၿမင္လို႔ ဒီခ်ံဳကိုထြင္ခဲ့ၿခင္းလည္းမဟုတ္

စစ္မေရာက္ခင္ .... ငါ့ၿမွားတံေတြ အကုန္က်ိဳးပ်က္ခဲ့ရၿခင္း

တခါတခါ ဟီးရိုးၿဖစ္လိုက္

တခါတခါ ဗီလိန္ၿဖစ္လိုက္

ရင္ထဲက ႏွင္းစက္မ်ား...အရည္ေပ်ာ္ခဲ့ၾကရ


ဘယ္သူမွ မမွားခဲ့ၾကပါဘူး

ဒါကလည္း လက္တမ္းစပ္တဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရယ္ပါ

နင္နားလည္ေနဖို႔ပဲ တကယ္လိုအပ္ခဲ့

တစ္ရက္ရက္ေတာ့...ငါတို႔သြားၾကမယ္

ဟိုးအေ၀းက လြင္ၿပင္ေတြဆီ . .

ဟို း အ ေ ၀ း က တိ မ္ ဆို င္ ေ တြ ဆီ . .

ဟို း အ ေ ၀ း က ပ င္ လ ယ္ ၿပ င္ ဆီ . . .


လြ မ္ း ေ န ခြ င့္

ေအာက္တိုဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔

Wednesday, October 12, 2011

ေရာင္စုံတိမ္တုိက္မ်ား

              ဘ၀ေတြက ေလာကေကာင္းကင္ထဲမွာ
              တိမ္ေတြလုိ ေမ်ာလြင့္ေနၾက
              တခ်ဳိ႕တိမ္တိုက္ေတြက ဂ်င္းေဘာင္းဘီက်ပ္က်ပ္ေတြ၀တ္လုိ႔
              တခ်ဳိ႕တိမ္တုိက္ေတြက ႏႈတ္ခမ္းနီရဲရဲဆုိးလုိ႔
              သူတုိ႔ကုိယ္သူတုိ႔ လွေအာင္ဖန္တီးေနပုံမ်ား
              ရင္သပ္ရႈေမာသြားေလာက္ရဲ႕ ၊၊
               တခ်ဳိ႕တိမ္တုိက္ေတြက ညဳိပုစ္ပုစ္ ညစ္လုိ႔
               တခ်ဳိ႕တိမ္တုိက္ေတြက အစားေကာင္းေတြစားၿပီး၀ၿဖီးေနၾက
              တခ်ဳိ႕မ်ားေတာ့ အကၤ်ီဗလာနဲ႔အရုိးၿပဳိင္းၿပဳိင္းထေနၾက
               ေၾသာ္...ေကာင္းကင္တစ္ခုတည္းေအာက္မွာေတာင္ မတူၾကပုံမ်ား
              တရားရသြားေလာက္ရဲ႕.. ၊၊
               ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ
               လြင့္ျပယ္ေပ်ာက္ကြယ္ၾကဦးမွာမို႔  ေမ်ာလြင့္ေနခ်ိန္ဟာ
               ခဏတာေပါ့ကြယ္.....    ၊၊         ၊၊
                                                                    ေမာင္ေရခ်မ္း

Tuesday, October 11, 2011

ေစစားရာ...

ေစစားရာ...


သူေၿပာခဲ့တဲ့အတုိင္းပါပဲ

ပင္လယ္ၿပင္ကိုလည္းၿဖတ္ကူးခဲ့

မီးေတာင္ကိုလည္းေက်ာ္ၿဖတ္ခဲ့

ဓါးသြား ခၽြန္ၿမၿမေတြအေပၚ..ၿဖတ္နင္းခဲ့

ဒီလိုနဲ႕ ၂၈ ဆိုတဲ့ လြယ္အိတ္တစ္လံုး ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့တယ္


တခ်ိဳ႕ေသာလမ္းေတြကေတာ့ ေကြ႔ေကာက္

တခ်ိဳ႕ေသာလမ္းေတြကေတာ့ မတ္ေစာက္လို႔

အရွိတရားအခ်ိဳ႕နဲ႔ အသိတရားအခ်ိဳ႕ကလည္း

အခ်ိန္တိုင္းမွာ စစ္ခင္းလို႔

ကၽြန္ေတာ့္စိုက္ခင္းေလးအတြင္းမွာ

ကႏၱာရလို ပတ္ၾကားအက္ေတြသာ မ်ားလာခဲ့


လူေတြစည္ကားလွတဲ့ပြဲေတာ္သံေတြ

ေနရာတိုင္းမွာ..ရယ္ေမာသံေတြသာၿပည့္ႏွက္ေနခဲ့

သူေၿပာခဲ့တဲ့အတိုင္းပါပဲ

ကၽြန္ေတာ္က အေရာက္သြားခဲ့ပါလွ်က္

ရင္ထဲမွာ လစ္ဟာမႈမ်ား

ဘာေၾကာင့္ မ်ားေနခဲ့ရပါသလဲ . . . .


သူ ဆိုတဲ့ ဇတ္ဆရာ

သူ ဆိုတဲ့ ကံၾကမၼာ

ေလာင္းေၾကးထပ္ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္

ကၽြန္ေတာ္က ရွံုးနိမ့္ၿပီးသားၿဖစ္ခဲ့

အဆင္မေၿပမႈေပါင္းမ်ားစြာကလည္း

ကံဆိုးေကာင္သြားေလရာ..

မိုးေတြကလည္း ထစ္ခ်ဳန္းရြာခဲ့ေပါ့ . . .


ဘ၀ က ခါးလိုက္တာလို႔

မ်က္စိစံုမွိတ္...မညည္းခ်င္ပါဘူး

အစီစဥ္တက် ခင္ဗ်ားခ်မွတ္ခဲ့တဲ့

ဒီတရားစီရင္ခဲ့တဲ့ အမႈမွာ

တရားပါတယ္လို႔ ခင္ဗ်ား ၀န္ခံရဲသလားဇတ္ဆရာ...


အလိုက္တသင့္ေတာ့စီးေမ်ာခဲ့တာပဲ

ဘယ္မွာအဆံုးသတ္မလဲေတာ့ ေရရာမႈမရွိဘူး

ခင္ဗ်ားေၿပာစမ္းပါဦး

ဘ၀ ဟာ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းပါတယ္လို႔

ဘ၀ ဟာ ၾကည္နူးစရာေကာင္းပါတယ္လို႔

ဘ၀ ဟာ ေနေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္လို႔

ဒီလိုဆို႔နင့္မႈနဲ႔မ်က္ရည္ေတြက

ဒ႑ာရီမဟုတ္ခဲ့တာေတာ့ က်ိန္းေသတယ္


ဘယ္မွာလဲ ယုဇနပင္ေတြ

ဘယ္မွာလဲ ဖဲၾကိဳး၀ါေတြ

ဘယ္မွာလဲ အမွန္တရားေတြ

ဘယ္မွာလဲ ေရရာေသခ်ာၿခင္းေတြ

အိုး..........

အရာအားလံုးဟာ

အရာအားလံုးဟာ

စိတ္ကူးမယဥ္ခဲ့ပါပဲနဲ႔

စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ေနခဲ့ရ....


သက္တန္႔ခ်ိဳ

ေအာက္တိုဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔

အနားမညီခဲ့ေသာ.....

အနားမညီခဲ့ေသာ.....

ကၽြန္ေတာ္အိုေကပါတယ္

အဲဒီလိုေၿပာၿပီးလွည့္ထြက္သြားခဲ့တယ္

တားဆီးမရတဲ့ မ်က္ရည္စေတြက

ပါးၿပင္ထက္မွာ ရႊဲစိုလို႔......

ဘယ္လိုသတၱိေတြနဲ႔မ်ား ေက်ာ္ၿဖတ္ရမလဲကြယ္

တဆိတ္ေလာက္ ၿငိမ္သက္ေပးၾကပါ

ဗေလာင္ဆူေနတဲ့ ရင္ခြင္မွာ

ယူၾကံဳးမရၿခင္းေတြသာ ၿပည့္ႏွက္ေနခဲ့

နားလည္ခဲ့ပါတယ္အခ်စ္ရယ္

ေရွ႕ဆက္ရမယ့္ မနက္ၿဖန္တိုင္းမွာ

အရာရာဟာ ေ၀၀ါးလို႔ . . . .

ဘာကိုမွ အၿပစ္မတင္ခ်င္ပါဘူး

ကၽြန္ေတာ္က..ခ်စ္ခ်င္တာ တစ္ခုတည္းသာ သိခဲ့တဲ့ေကာင္ပါ

အဲဒီလို ဒိုင္ယာရီေတြထဲက

လၿပည့္ ည တစ္ညကေၿပာတယ္

` ခင္ဗ်ားခ်စ္သူ သိပ္လြမ္းေနတယ္ ´ တဲ့

ၿပန္ေၿပာလိုက္ၾကစမ္းပါကြယ္

ဒီေကာင့္ရင္ခြင္ကေတာ့

ေနရာတကာမွာ ခ်စ္ၿခင္းတရားေတြနဲ႔သာ ၿပည့္ႏွက္ေနခဲ့

ၿဖဴစင္စြာ ၿမတ္ႏိုးခဲ့ပါတယ္ . . .

ၿဖဴ စ င္ စြ ာ ၿမ တ္ ႏို း ခဲ့ ပ ါ တ ယ္ . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

အဲဒီလို ေသြးမဲ့ဒါဏ္ရာတစ္ခုကိုေအာ္ညည္းရင္း

သူမေၿခစံုေအာက္...ကၽြန္ေတာ္ လဲၿပိဳက်သြားခဲ့...

ခင္ဗ်ားနဲ႔ ေ၀းရမယ္ဆိုရင္ေတာင္

ကၽြန္ေတာ္က ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးမဲ့ေကာင္ပါ

ပတ္သတ္သမွ် အရာအားလံုး

အမွတ္တရ အၿဖစ္သိမ္းဆည္း

ဘယ္ဖက္ ရင္အံုမွာ အၿပီးတိုင္ ျမွဳပ္ႏွံထားခဲ့

ဟိုး.. . . . . . .

ေနာင္လာမယ့္ တစ္ရက္မွာ

ေ န ာ င္ လ ာ မ ယ့္ တ စ္ ရ က္ မွ ာ . . .

ေ န ာ င္ လ ာ မ ယ့္ တ စ္ ရ က္ မွ ာ . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ခင္ဗ်ားက...ၿဖဴစင္စြာ ၿပံဳးေပ်ာ္လို႔

ေကာင္းကင္ၿပာေအာက္ လြတ္လပ္စြာ ပ်ံသန္းေနလိမ့္မယ္

သစ္တစ္ပင္ေအာက္က

လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ဟာၿဖင့္

ပ်ံသန္းေနတဲ့ငွက္ငယ္ကိုေငးၾကည့္ရင္း

မ်က္၀န္းတစ္စံုမွာ . . .

အ ရ ာ ရ ာ ဟ ာ ေ ၀ ၀ ါ း လို ႔ . . . . . .

လြမ္းေနခြင့္

၁၁ . ၁၀ . ၂၀၁၁

Sunday, October 9, 2011

သံလမ္း



သံလမ္း

ၿပာက်ေလာက္ေအာင္ ေလာင္ကၽြမ္းေနတဲ့
ေႏြရာသီရဲ႕ အေရာင္မဆိုးေသာ ေန႔ရက္မ်ားဟာ
တေစၧဆန္ဆန္...ညွိဳးေလ်ာ္ေနပါတယ္...

ၿပကၡဒိန္ထဲက စေနတစ္ရက္ဟာၿဖင့္
လြန္႔လူးပ်င္းတြဲစြာ...ခုန္ေပါက္ေနရဲ႕
ေဟာ...... သင္တို႔ၾကားရဲ႕လား
တ၀ုန္း၀ုန္း က်ယ္ေလာင္သံမ်ားနဲ႔
သူတို႔ဟာ...တစ္စင္းၿပီးတစ္စင္း
ကၽြန္ေတာ့္...ေက်ာေပၚ ၿဖတ္နင္းက်လိမ့္ဦးမယ္

ၿပီးေတာ့......ေန၀င္သြားၾကမယ္
ၿပီးေတာ့...ေနထြက္လာဦးမယ္
ၿပီးေတာ့..... မိုးေတြရြာ
ၿပီးေတာ့.....ႏွင္းေတြက်
ၿပီးေတာ့......
ၿပီးေတာ့......

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေအးစက္စက္မ်က္ႏွာထားနဲ႔
ထံုးစံအတိုင္းလဲေလ်ာင္းေနရပါဦးမယ္

သက္တန္႔ခ်ိဳ
ေအာက္တိုဘာလ ၉ ရက္ေန႔

စာဖတ္ပရိတ္သတ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစဥ္ေလးစားေသာအားၿဖင့္.......................

နင္...ဘယ္မွာလဲကြယ္

နင္...ဘယ္မွာလဲကြယ္

ရနံ႔ေတြ သင္းသင္းေ၀တဲ့ ပန္းခင္းထဲ

ကေ၀ဆန္ေသာ အႏုပညာမ်ား စီးဆင္းေနပါတယ္

ေမွာ္စာတစ္ဖက္...မီးတုတ္တစ္ဖက္

အေရွ႕အရပ္မွာ..ေရာင္နီေတြပ်ိဳ႕လာပံုက..လင္းေ၀လြန္းေနတယ္

နကၡတ္တစ္စံုနဲ႔....ၾကယ္ေတြမစံုတဲ့ည

လေရာင္ဟာ ေ၀့၀ဲရစ္သိုင္းထားသလိုမ်ိဳး

ပင္လယ္ဟာ လွိဳ႕၀ွက္မႈကို ဖန္ဆင္းထားတယ္

ခ်စ္သူေပ်ာက္ကိုၿဖင့္...လူငယ္တစ္ေယာက္ဟာ

ကဗ်ာေတြ တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ရြတ္ဆိုရင္း

တိမ္ဆိုင္ေတြၾကား၀ယ္....

ေသာ့ေသာ့ႏွင္တဲ့ ေလညွင္းေတြၾကား၀ယ္.....

ၿပာလဲ့၀ိုးရီေသာ ...ေကာင္းကင္ၿဖဴ၀ယ္....

သင္တို႔ ...ေရးအပ္ေသာ ကဗ်ာမ်ားအလယ္

ေမ့ေမ့မူးမူး လိုက္လို႔ရွာေနပါတယ္...

အို...နင္ဘယ္မွာလဲ ခ်စ္ေသာ ႏွင္းဆီရယ္


လြမ္းေန

ေအာက္တိုဘာ လ ၈ ရက္ေန႔

Saturday, October 8, 2011

ေၾကကြဲေတး

အသက္ေတြ ၾကီးလာမွ

အခ်ိန္ေတြက တန္ဖိုးပိုၾကီးလာ

က်ကြဲသြားတဲ့ အိပ္မက္ေတြအတြက္

ဘယ္သူမွ ေလ်ာ္ေၾကးေပးမွာ မဟုတ္ဘူး။

ပံုမွန္အသက္ရႈေနရံုနဲ႔

ဘဝကို ထုဆစ္လို႔ရမယ္ ထင္သလား...

ေရႊျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသျပဖို႔

ဘယ္ေတာ့မွ ၾကိဳးစားမွာ မဟုတ္ဘူး။

လြဲေခ်ာ္မႈေတြနဲ႔ ေနသားက်ဖို႔

ေျပာင္းလဲျခင္းကို လက္ခံရလိမ့္မယ္။

ေမွ်ာ္လင့္လုိ႔ မသင့္တဲ့အရာကို

ေမွ်ာ္လင့္ေနတာေလာက္

နာက်င္စရာ ေကာင္းတာ ရွိပါဦးမလား။

ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြ မ်ားေနေပမယ့္

လမင္းက

ကမာၻတျခမ္းမွာပဲ အျမဲသာေနေတာ့

ဘုရားရွိခိုးတုိင္း

ဆုမေတာင္းျဖစ္တာ ၾကာ.. ျပီ..။

Monday, October 3, 2011

ခဏ

ျပံဳးေနခ်င္တဲ့ ဆႏၵ နဲ႔
ရံႈးျပီးရင္း ရႈံးေနရတဲ့ ဘဝမွာ
အတံုးအရုန္း လဲက်ရတာလည္း
ခဏ ခဏပါပဲလား...။
အနုသယ မကင္းသမွ်
သမုဒယ တင္းရတာမုိ႔
ေဝခြဲ မရစြာ
ေတြဆဲ “ခဏ”မွာ
ေသလည္း “ခဏ” သာ....။

သုိ႔.......ေမေမ

                          ေမေမေရ
                           သားေလွ်ာက္မယ့္လမ္းမွာ
                          ပန္းေတြခ်ည္းေစလုိ႔ ဆုေတာင္းဖုိ႔မလုိပါဘူုး
                          လက္သည္းခၽြန္ေတြသိပ္မ်ားတဲ့
                          ေမွာ္ဆရာဟာ ေလာကဓံပါ.....ေမေမ
                          ဒုကၡပန္းေတြေ၀ေနတဲ့ ေတာင္ကုန္းမုိ႔မုိ႔ေပၚ
                          မရပ္မနား အေျပးတက္သြားပါရေစ
                          တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့...
                          ေအာင္ျမင္ျခင္းႏွင္းဆီကုိ ကုိက္ခ်ီေဆာင္ယုူလို႔
                          ေလဆန္လမ္းကေန သားပ်ံသန္းလာခဲ့ပါ့မယ္ ...ေမေမ
                          အေမွာင္ထူထူ ျမဴေတြရစ္သုိင္းေနတဲ့ ေတာနက္နက္ေတြထဲ
                          သားတစ္ေယာက္တည္း သြားရဲေစဖုိ႔
                          ေမေမ့ေမတၱာတရားေတြဟာ ခ်ပ္၀တ္တန္ဆာပါပဲ
                          ဘယ္ေတာ့ ညႊတ္က်သြားမွာမဟုတ္တဲ့ေျခေထာက္ေတြရယ္


                          ပြက္ပြက္ထေနတဲ့ ေသြးေတြရယ္ဟာ သားရဲ႕အင္အားပါ...ေမေမ
                         ေတာက္ တစ္ခ်က္ ခပ္မာမာေခါက္လုိ႔
                         လမ္းၾကမ္းေတြေပၚ ေျပးလႊားေနဦးမွာ ေမေမ့သား ကၽြန္ေတာ္ပါ......၊၊

                                                                                                  ေမာင္ေရခ်မ္း