ရင္ခြင္တံခါးတစ္ခ်ပ္
ႏွလံုးေသြးေတြတစက္စက္နဲ႔
“ ဖ်က္ကနဲ ” လင္းသြားသလိုမ်ိဳး
တကယ့္ကိုခဏေလးပါပဲ...
ငါ့....ဗီးနပ္စ္ နဲ႔အေနာက္တိုင္းဂီတ
ကေခ်သည္...ဆံႏြယ္ေတြ၀ဲခါသြားပံုက
ဓါသြားထက္ထက္ ၀င္းလက္သြားသလိုမ်ိဳး
ေဆာင္းႏွင္းေၿခြသံ..
ရင္ခြင္ခပ္ရိုင္းရိုင္းဆီက..ၿပိဳလဲေအာင္ညည္းသံတခ်ိဳ႕...
ဒီကဗ်ာက..အနားသတ္ကအစ
၀ံပုေလြဆန္တယ္
ရန္ကုန္...ခပ္ပါးပါး ၿမင္ကြင္းအခ်ိဳ႕ဆီ
တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ေကာက္ေၾကာင္းေတြ
အထက္ပါအားလံုး
၂၅၀၀ တန္တယ္
ေရးခ်င္တာေရးၾက
လူေတြရဲ႕ အဘိဓမၼာအခ်ိဳ႔မွာ
နိဒါန္းတၿခား စာကိုယ္တၿခား
လြဲမွားပံုက အထက္တန္းဆန္ဆန္
ေအာက္ေစ်းဘယ္ေလာက္ရွိလဲ ခင္ဗ်ားသိလား ?
အဲဒါကိုက ခပ္စုတ္စုတ္အမွန္တရားပဲ
ေတာ္စမ္းပါကိုယ့္လူရယ္
ခင္ဗ်ားရဲ႕ပါးစပ္က ဟိုက္ဒရိုဂ်င္ေတြခ်ည္းပဲ
ရွက္တတ္ရင္ ခပ္ပါးပါးသာပုတ္လိုက္
အားလံုးကေကာင္းခ်ီးေပးၾကလိမ့္မယ္
အဲဒီကဗ်ာ ေပါက္လြတ္ပဲစားဆန္တယ္လို႔
ခင္ဗ်ားကိုဘယ္သူေၿပာလဲ ?
ကိုယ့္သမိုင္းကိုယ္ေတာ့ မွန္ၾကတာခ်ည္းပဲ
မိုး..မိုး...မိုး ဖားေအာ္သံအခ်ိဳ႔နဲ႔
လူေတြရဲ႕အမွန္တရားကို လစ္လွဴရွုတယ္
ငါ့ေငြ...ငါ့အိမ္...ငါ့ကား...ငါ့ပညာ
ေသသာေသသြားတယ္
ေခါင္းေလာင္းသံမၿမည္ဘူး
သက္တန္႔ခ်ိဳ
1 comments:
ကဗ်ာေလးခံစားသြားတယ္... :)
Post a Comment